PL
EN
TradycjaNuat Boran
Masaż tajski jest starożytną metodą terapii, łączącą w sobie elementy jogi, akupresury i refleksologii. Dzięki takiemu połączeniu w sposób holistyczny poprawia kondycję fizyczną, emocjonalną i intelektualną.
Historia
Historia Nuat Boran - masażu tajskiego - sięga 2200 lat. Wiedza ta dotarła na tereny dzisiejszej Tajlandii z północnych Indii, dzięki ustnej tradycji przekazywanej z mistrza na ucznia, a pochodzącej od samego doktora Jivaka Kumar Bhaccha.. Był on przyjacielem samego Buddy i lekarzem pierwszych buddyjskich mnichów. Reliefy przedstawiające sceny masażu Nuat Boran możemy podziwiać na murach słynnych świątyń Angkor (teren dzisiejszej Kambodży), datowanych na początek drugiego tysiąclecia n.e.
Pierwsze udokumentowane wzmianki o Nuat Boran, w literaturze Świata Zachodniego, datują się na rok 1661. Pochodzą one z relacji Simona de Loubere, francuskiego urzędnika przy dworze królewskim w Ayutthaya (ówczesna stolica Królestwa Syjamu, czyli Tajlandii).
W roku 1836, za panowania Ramy III, cała starożytna wiedza o sztuce medycznej została królewskim dekretem zgromadzona w świątyni Wat Pho w Bangkoku, gdzie utworzono parauniwersytet nauczający medycyny, farmacji oraz leczniczego masażu. Tam też w roku 1906, podczas panowania Ramy V, zebrana wiedza została przetłumaczona na współczesny język tajski i uznana za oficjalną Medycynę Królewską. Kodyfikacja ta zawierała wszystkie procedury masażu, nazwane Terapia Rąk - Tum ra nuad Chabub Luang. Od 1962 roku w obrębie świątyni Wat Pho istnieje otwarta szkoła masażu, której absolwentami są także nasi masażyści.
Główne zasady
Określany często mianem "masażu idealnego", tajski masaż Nuat Boran sięga swymi korzeniami głęboko w filozofię buddyjską. Po dziś dzień wiele buddyjskich świątyń na terenie Tajlandii prowadzi szkoły masażu, a w codziennym życiu Tajów masaż, jako jedna z technik medycyny naturalnej, zajmuje istotne miejsce. Masaż tajski należy do rodziny orientalnych technik terapeutycznych, opartych na teorii przepływu energii wewnątrz ludzkiego ciała ( teoria energetycznych linii Sen, w pewnym stopniu analogicznych do chińskich meridianów czy hinduskich nadi ) i konieczności zachowania równowagi energetycznej. Jest pod tym względem podobny do chińskiego masażu Tui Na, hinduskiego masażu ajurwedycznego i japońskiego masażu Shiatsu. Wyraźnie zauważalny jest również wpływ charakterystycznych dla jogi metod oddechowych i rozciągających.
Wszyscy, którzy doświadczyli tradycyjnego masażu tajskiego przyznają, iż w nadzwyczajny sposób uśmierza on wszelkie chroniczne bóle, usprawnia narządy ruchu, likwiduje usztywnienia stawów, przykurcze oraz napięcia mięśniowe. Stymuluje także krążenie krwi i limfy, spowalniając w ten sposób proces starzenia, a szczególnie powstawanie zmarszczek i wiotczenie skóry. Osoby korzystające z masażu tajskiego odczuwają wszechogarniający relaks i absolutne wyciszenie umysłu. Niektórzy klienci, podczas dłuższych sesji, zapadają nawet w spokojną drzemkę, aby obudzić się odświeżeni i pełni energii.
Niewiedza i krzywdzące stereotypy powodują, iż wiele osób kojarzy masaż tajski z "usługami erotycznymi" i oczami wyobraźni widzi rozświetloną czerwonymi neonami ulicę Bangkoku i wszelkie "atrakcje" przez nią oferowane. Usługi tam świadczone nie mają jednak NIC WSPÓLNEGO z tradycyjnym masażem tajskim. Niestety, wciąż bardzo niewiele osób wie, że za hasłem "masaż tajski" stoi tysiącletnia tradycja dalekowschodniej medycyny i nie wolno go pojęciowo łączyć z procederem prostytucji. Jednym z naszych celów jest budowanie tej nowej, pozbawionej fałszywych stereotypów, świadomości.
